Pierwsza wizyta u psychologa

Jak rozpoznać specjalistę dla siebie?

Pierwsza a nawet czasami kolejna wizyta u psychologa, może wywoływać u każdego człowieka różne myśli i uczucia. Klienci często zastanawiają się nad tym jak to będzie? Czy na spotkaniu będzie trzeba dużo mówić, o co psycholog zapyta, czy będzie miły, czy może przekazać to co mu mówię rodzicom lub bliskim (o tym możesz przeczytać tutaj), czy da się „to” wyleczyć, ile terapia miałaby trwać, czy poradzi sobie z moim problemem. Bywa, że klient odnosi wrażenie, że przychodzi do gabinetu z „głupotami”, bo przecież ludzie mają większe problemy niż on. Takie i wiele innych myśli pojawiają się bardzo często w głowach osób zgłaszających się na pierwszą wizytę do psychologa. Naturalne wydaje się być, że nowe wyzwania życiu budzą lęk, niepewność, zdenerwowanie. Taka reakcja człowieka jest naturalna. Właśnie takim nowym wyzwaniem jest wizyta u psychologa. Jednak w głowie mogą się kłębić różnorodne myśli, mówiące czego się boimy i nie tylko.

Proponuję wykorzystaj to! Na początek wypisz to czego się obawiasz, boisz w związku z pierwszą wizytą u psychologa. A może pojawiają się jakieś inne myśli dotyczące tej wizyty? Ustal to, wypisując.

Warto też jest zapytać się samego siebie czy masz jakieś oczekiwania wobec psychologa. Mogą być to na przykład:

• chęć prowadzenia rozmowy z psychologiem – ze względu na różne nurty używane w pracy terapeutycznej jedni psychologowie są bardziej rozmowni inni mniej
• preferencja płci
• chęć realizacji konkretnych i jasnych celów
• poznanie przybliżonej długości czasu terapii
• ograniczone fundusze jakie posiadamy na terapię
• pora spotkań

Czas przeciętnego spotkania to najczęściej 50-60min, podobnie jest podczas pierwszego spotkania, które często psychologowie nazywają konsultacją. Jednak bywają też tacy, którzy prowadzą konsultacje 75-90 minutowe. Jeśli terapeuta jest otwarty (i jest to zgodne z jego przekonaniami, filozofią pracy), ma czas, to w miarę możliwości, stara się dać przestrzeń na powiedzenie tyle ile klient potrzebuje. Mi osobiście zdarza się przedłużać pierwsze spotkania nawet do 90 minut, jeśli jest taka możliwość (szczególnie bywa to przy spotkaniach rodziców dzieci, czy osób o złożonym problemie). Uważam, że ważne jest to by osoba miała poczucie bezpieczeństwa od pierwszego spotkania i nie czuła presji czasu, że nie zdąży czegoś powiedzieć. Jednak w rzeczywistości bywa to różnie. Ponieważ, placówki terapeutyczne, posiadają limit czasowy na pacjenta.

Przed spotkaniem.

W przypadku rodziców, często psycholodzy proszą o wypełnienie formularza rodzicielskiego, w którym znajdują się informacje o rodzinie i rozwoju dziecka. W naszej placówce często to rozwiązujemy poprzez drogę mailową i przed wizytą mamy już pewne informacje o osobach jakie się u nas pojawiają.

Osobiście, używam też takiego formularza przy spotkaniach z młodymi dorosłymi, dorosłymi czy parami. Znajdują się w nim podstawowe informacje o osobie, typu imię, nazwisko, data urodzenia, wykształcenie, warunki mieszkalne w jakich żyje osoba, wykształcenie. Podstawowe informacje dotyczące zdrowia i przebytych chorób. Formularz jest możliwy do wglądu w zakładce do pobrania. Formularz daje możliwość, szybkiego zapoznania się z profilem osoby (np. ile ma lat, co wbrew pozorom jest istotne).

A zastanawiałeś się jak wolisz by mówiono do ciebie Pan/Pani czy preferujesz by terapeuta rozmawiał z tobą na Ty?

Podczas mojej pracy zawodowej, widziałam wiele specjalistów, którzy różnie rozwiązują tą sytuację. Niektórzy od początku mówią na Pan/Pani, i kontynuują to jako nasz polski zwrot grzecznościowy. Inni za to pytają się jak wolisz by się do ciebie zwracano. Jako specjalista pracujący czynnie na terenie dwóch krajów, zaczęłam głęboko zastanawiać się nad formą w jakiej się zwracam do moich dorosłych klientów polskojęzycznych. Przyjęłam, że pytam się na początku spotkania, jaką formę mój klient preferuje. Ostatnio wprowadziłam pytanie do formularza które mój pacjent wypełnia przed spotkaniem. Na pewno, można by się głębiej zastanawiać nad tym, dlaczego chcemy się do siebie zwracać na Ty a czemu na Pan/Pani, jednak na ten czas to nie jest temat wpisu.

Początek spotkania.

Jest to często przedstawienie się i podanie dłoni po czym psycholog zaprasza do gabinetu oraz wskazuje możliwość wybrania wybranie sobie miejsca w którymś z foteli.

Jeden terapeuta może na początek dać Tobie zacząć mówić a inny sam zacznie.

Możesz się w domu przed spotkaniem zastanowić którą formę preferujesz. Psycholog na pewno da Ci przestrzeń na rozpoczęcie spotkania samemu, ale jeśli będziesz potrzebował wsparcia on przejmie inicjatywę.

Pamiętasz jak poprosiłam by wypisać sobie swoje obawy związane ze spotkaniem oraz oczekiwania wobec psychologa? Jeśli masz ochotę możesz się teraz nimi podzielić z psychologiem. Nie musisz się obawiać tego, że np. przygotowałeś kartkę lub właśnie teraz sięgasz po szeleszczącą kartkę. Wręcz przeciwnie, świadczy to o tym, że zależy Ci na samym sobie, chcesz zaopiekować się swoją osobą, spróbować się przyjrzeć swojemu problemowi czy trudności z jaką się zmagasz. Ale także podjęcia próby rozwiązania problemu i pracy nad nim. Podzielenie się swoimi obawami związanymi ze spotkaniem może spowodować to że poznasz swojego psychologa trochę lepiej. Dzielenie się obawami może spowodować to, że wspólnie z terapeutą od razu przyjrzycie się im bliżej.

Jeśli masz ochotę o coś zapytać, pytaj! Jeśli otrzymałeś odpowiedź która np. nie satysfakcjonuje Cię, masz prawo to powiedzieć. Bardzo ważne jest to byś wiedział, że takie słowa nie zostaną odebrane jako atak, ale jako wyrażenie twoich potrzeb.

Świetnie! Teraz psycholog wie więcej o tym czego oczekujesz, czy czego się boisz lub nawet co Ci nie odpowiada. Na tym również polega praca z psychologiem, nad Waszą wspólną komunikacją. Psycholog nie jest jasnowidzem, może domyślać się wielu rzeczy ale nie ma co do nich pewności. Im bardziej się otworzysz, tym więcej będzie Ci mógł pomóc. Podczas spotkania na pewno psycholog będzie zadawał pytania, które pomogą mu nakreślić to z czym przyszedłeś. Bo nadrzędnym planem dla niego jest udzielić Ci najlepszej jakości pomocy dostosowanej do Twoich indywidualnych potrzeb. Często padają pytania na temat, relacji, powiązań miedzy ludzkich, uczuć, myśli jakie Ci towarzyszą. Bywa że gdy klienci sami nie poruszą tematu oczekiwań wobec terapeuty, on sam może zadać pytanie związane z oczekiwaniami jakie masz względem niego i terapii. Czy jest coś szczególnego czego oczekujesz od terapeuty. Pamiętaj, że nie ma odpowiedniego lub nieodpowiedniego zachowania na spotkaniu z psychologiem.

Terapeuta nie oczekuje od klienta konkretnych zachowań. Psycholog pracuje dla Ciebie i na Twoje zlecenie. Jeśli coś Ci się nie podoba, albo Cię denerwuje warto się tym podzielić.

Koniec spotkania.

Pod koniec spotkania ustalacie wspólnie częstotliwość spotkań oraz wstępne cele nad którymi będziecie pracować, lub jeśli jest potrzebna wizyta u innego specjalisty (neurolog, psychiatra) to właśnie wtedy jesteś o tym informowany. Czasami czasowo nie udaje się dopełnić wszystkiego i część „organizacyjnych” spraw jest przesuwanych na kolejne spotkanie (oczywiście jeśli zdecydujesz się podjąć współpracę z danym terapeutą) to także na tym spotkaniu mogą być poruszane kwestie granicy (np. czy można się kontaktować mailowo/telefonicznie pomiędzy spotkaniami) między wami.

Każdy psycholog jest inny i innymi technikami pracuje, co też nie każdemu musi odpowiadać.

Nie musisz lubić każdego psychologa (jednak swojego już tak!), jesteś człowiekiem i ma prawo Cię coś denerwować, może być to sposób wypowiadania się terapeuty, atmosfera jaka panuje w gabinecie, sposób bycia, wiek, płeć.

Gdy czujesz że coś Ci nie odpowiada, warto się podzielić tym z psychologiem by miał możliwość pomocy Tobie. Często wtedy kolejna wizyta upewni Cię czy akurat ten specjalista jest dla Ciebie. Niestety może być tak, że od razu nie znajdziesz psychologa który będzie Ci odpowiadał. Pomimo, że to pierwsze spotkanie ważne byś od razu poczuł się zaopiekowany i bezpieczny w kontakcie z psychologiem. Atmosfera w gabinecie ma być przyjazna, a psycholog musi odnosić się do Ciebie z szacunkiem i z zainteresowaniem słuchać tego z czym do niego przyszedłeś.