O mnie

Jak pomagam

Anna Nykiel

Mgr psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, psychoterapeutka systemowo-psychodynamiczna, terapeutka rodzin i par

Towarzyszę dzieciom, rodzicom i rodzinom w chwilach, w których potrzebują zrozumienia, bezpieczeństwa i nowego sposobu rozmowy o emocjach.
Pomagam, gdy w rodzinie pojawia się choroba, trauma, strata, napięcie lub niepokój, a także wtedy, gdy dziecko doświadcza trudności w szkole, relacjach, komunikacji czy adaptacji po pobycie w szpitalu.

Wierzę, że psychoterapia jest miejscem, w którym relacja może leczyć, a zrozumienie staje się początkiem zmiany.
Kieruję się przekonaniem, że to właśnie relacja ma moc leczącego kontaktu – to w niej dziecko, rodzic czy para mogą doświadczyć zrozumienia oraz odnaleźć odwagę, by zobaczyć swoje emocje i potrzeby.

Na co dzień łączę podejście systemowe i psychodynamiczne – patrzę na człowieka nie tylko przez pryzmat objawu, ale całej historii, w której ten objaw się pojawia.
W terapii ważna jest dla mnie autentyczność, szacunek, empatia i wspólne poszukiwanie znaczeń.

Mam wieloletnie doświadczenie w pracy w oddziałach pediatrycznych i psychiatrii dzieci i młodzieży, gdzie towarzyszyłam dzieciom przed zabiegami, w trakcie leczenia i w procesach zdrowienia.
Pracuję również z dziećmi z niepełnosprawnością, mutyzmem wybiórczym, zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD) oraz z dziećmi doświadczającymi moczenia i innych objawów somatycznych, które często są wyrazem przeżywanego napięcia emocjonalnego.

Wspieram kobiety w okresie okołoporodowym – w ciąży, połogu i w pierwszych miesiącach macierzyństwa, również po doświadczeniu trudnego porodu, depresji czy straty.

Szczególne miejsce w mojej praktyce zajmuje psychoterapia wczesnej relacji rodzic–niemowlę (terapia diady), rozwijana po szkoleniu prowadzonym przez Tessę Baradon z Anna Freud Centre.
Pracuję z matkami i ojcami w doświadczeniu ciąży zagrożonej, wcześniactwa, hospitalizacji noworodka oraz po stracie prenatalnej lub okołoporodowej – towarzysząc im w procesie żałoby i odbudowy więzi.

Doświadczenie kliniczne zdobywałam w oddziałach pediatrycznych i psychiatrii dzieci i młodzieży, a także w Paley European Institute w Warszawie, gdzie współtworzyłam program psychologicznego przygotowania dzieci do operacji ortopedycznych i długotrwałych hospitalizacji.
Pracowałam z dziećmi z deformacjami ciała, po zabiegach wydłużania kończyn, w rekonwalescencji i w lęku przed bólem – wspierając je i ich rodziny w budowaniu poczucia bezpieczeństwa i sensu w doświadczeniu leczenia.

W Fundacji Medycyny Prenatalnej im. Ernesta Wójcickiego prowadziłam terapię i konsultacje dla kobiet oraz par po stracie dziecka, trudnej diagnozie prenatalnej lub doświadczeniu porodu traumatycznego.

Jestem założycielką Centrum Terapii Dziecka i Rodziny „Dobrzy Psycholodzy i Psychoterapeuci” – miejsca, które powstało z potrzeby stworzenia przestrzeni empatycznej, opartej na wiedzy, doświadczeniu i realnym wsparciu.

💬 Obszary pracy

• psychoterapia dzieci, młodzieży i rodzin w sytuacjach kryzysu, traumy i straty,

• wsparcie emocjonalne dzieci hospitalizowanych oraz ich rodziców,

• przygotowanie dziecka i rodziny do zabiegów medycznych,

• mutyzm wybiórczy, zaburzenia komunikacji i trudności w relacjach,

• zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD), emocje i rozwój społeczny,

• moczenie i inne objawy somatyczne na tle emocjonalnym,

• zaburzenia lękowe, napięcie, drażliwość i trudności w regulacji emocji,

• adaptacja przedszkolna i szkolna, trudności separacyjne,

• psychoterapia wczesnej relacji rodzic–niemowlę (terapia diady),

• wsparcie kobiet w ciąży, połogu i w pierwszych miesiącach macierzyństwa,

• towarzyszenie w doświadczeniu straty prenatalnej lub okołoporodowej,

• psychoterapia rodzin i par w sytuacji przeciążenia emocjonalnego lub konfliktu,

• praca z rodzinami dzieci przewlekle chorych lub z niepełnosprawnością.

🌱 Zainteresowania zawodowe

Szczególnie interesuje mnie wpływ wczesnych doświadczeń, więzi i choroby dziecka na relacje rodzinne, a także emocjonalna rzeczywistość dzieci hospitalizowanych i ich rodziców.
W pracy łączę psychologię kliniczną z bliskością, uważnością i wrażliwością na codzienność rodziny – bo właśnie w tych miejscach często zaczyna się zmiana.

🕊️ Wierzę, że każda rodzina ma potencjał do zdrowienia, jeśli tylko dostanie przestrzeń, by zostać usłyszaną i zrozumianą.